Rzeźba na Świętym Krzyżu to nie Emeryk!

Postać klęczącego mężczyzny na początku Drogi Królewskiej wiodącej z Nowej Słupi na Święty Krzyż znają wszyscy, podobnie jak legendę głoszącą, że postać posuwa się co rok o ziarnko piasku, a gdy dotrze na szczyt nastąpi koniec świata. W powszechnym przekazie pielgrzym, to święty. Emeryk, królewicz węgierski podążający do klasztoru, rzeźba ma być, co najmniej średniowieczna.

ROMANTYCZNA HISTORIA

- Monument z całą pewnością pochodzi z XVII wieku z warsztatu w Kunowie - twierdzi Dariusz Kalina z Regionalnego Ośrodka Badania i Dokumentacji Zabytków w Kielcach i dodaje, że ta postać nie jest Emerykiem. - To imię, to wymysł XIX-wieczny, kiedy panowała moda na romantyczne opowieści. Jego zdaniem postać na kolanach to potomek Mikołaja Witosławskiego, rycerza, do którego w XV wieku należały cztery dwory obronne oraz rodzinna wieś Witosławice. - To był potężny majątek. Jeszcze w XVII wieku Witosławscy byli bogaci, zmieniły to dopiero wojny szwedzkie.

POKUTA W KAMIENIU

Pielgrzym to jeden z trzech Witosławskich żyjących w XVII wieku. Dlaczego ufundowano taki pomnik i postawiono go w Nowej Słupi?

- Możemy domyślać się, że związane to było na przykład z aktem pokuty za przejście na inną wiarę - mówi badacz. - Bo jeden z Witosławskich zmienił wyznanie na protestanckie. Mogło to mieć także związek z wydarzeniem w czasie wojen z kozakami. W XVII wieku modne były takie publiczne pokuty czy śluby np. życia w czystości małżeńskich par. Chętnie stawiano posągi adorujące krucyfiks. Jeden z nich zachował się w Kielcach: starosta Czechowski adoruje krucyfiks w kościele Świętej Trójcy.

O swoich odkryciach Dariusz Kalina będzie opowiadał podczas spotkania w Ostrowcu Świętokrzyskim w czasie Europejskich Dni Dziedzictwa (początek w najbliższą sobotę o godz.10 w Zakładowym Domu Kultury).