Odszedł Profesor Marian Koziej

Marian Koziej
21 lutego 1932 - 28 marca 2011

Życzliwy, szlachetny, pogodny i zawsze uśmiechnięty. Chociaż w ostatnich latach był Profesorem w stanie spoczynku, nigdy nie zapominał o swojej macierzystej Uczelni. Żywo interesował się dokonywanymi w ostatnich latach, tak przecież istotnych dla szkolnictwa wyższego w Kielcach zmianami organizacyjnymi, przekształceniem Wyższej Szkoły Pedagogicznej, najpierw w Akademię Świętokrzyską, a później w tak długo oczekiwany Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Był jednym z tych, którzy nie zwykli szczędzić czasu ani wysiłku dla wspólnego dobra. Chętnie służył pomocą innym, nie zdarzyło się, by nie zatrzymał się w pół drogi, nie znalazł czasu na przyjacielską pogawędkę, na radę, krótką - ale przecież jakże pouczającą zwykle - rozmowę.

Profesor Marian Koziej pochodził z ziemi lubelskiej, tam rozpoczął edukację, ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lublinie. Całe zawodowe i naukowe życie związał z regionem świętokrzyskim. Po studiach inżynierskich na Uniwersytecie Marii Curie - Skłodowskiej kontynuował naukę w krakowskiej Wyższej Szkole Rolniczej, gdzie w 1965 roku uzyskał stopień doktora nauk rolniczych. Kilka lat później znalazł się w Kielcach, pokochał ten uroczy fragment Polski, cały swój zapał i zaangażowanie poświęcił dla regionu. Początkowo znalazł zatrudnienie w Zakładzie Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, później został samodzielnym pracownikiem w Instytucie Geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Akademii Świętokrzyskiej. Na zajęciach z geografii rolnictwa i leśnictwa, na wykładach i seminariach z przedmiotu ochrona i kształtowanie środowiska zawsze były komplety chłonących wiedzę studentów. Profesor Marian Koziej potrafił, jak nikt inny, zafascynować swoją pasją, wskazać ścieżki którymi należy podążać, by poznać i zrozumieć tajemnice nauki.

Naukowy dorobek Profesora jest imponujący. To ponad sto osiemdziesiąt opublikowanych drukiem prac, rozpraw, komunikatów naukowych. Co szczególnie ważne publikacje uczonego nie zamykają się w obrębie jednej dziedziny, ale wskazują wyraźnie na interdyscyplinarne zainteresowania Profesora. W swoich pracach dotyczących krainy Gór Świętokrzyskich Marian Koziej zwrócił - jako jeden z pionierów tego zagadnienia w Polsce - swoją uwagę na traktowany wcześniej marginalnie aspekt kompleksowej ochrony środowiska naturalnego. Podkreślał, że to zagadnienie posiada ogromne znaczenie nie tylko przyrodnicze, ale również ekonomiczne. W publikacjach podnosił , że czyste środowisko naturalne w koegzystencji z infrastrukturą gospodarczą stwarza znakomite warunki dla rozwoju turystyki, a szczególnie agroturystyki oraz rolnictwa ekologicznego.

Prowadzone przez Profesora szeroko zakrojone dokumentacje fizjograficzne umożliwiły utworzenie Zespołu Parków Krajobrazowych Gór Świętokrzyskich. Dla działalności naukowej profesora Mariana Kozieja charakterystyczne było to, że podejmowane przez tematy badawcze były najczęściej rezultatem gospodarczego i społecznego zapotrzebowania. Z tego względu podsiadają nie tylko dużą wartość merytoryczną, ale aktualność i możliwość praktycznego wykorzystania. Nic więc dziwnego, że wiele z tych prac jest szeroko cytowane w literaturze zarówno krajowej jak i zagranicznej. Wnioski jakie sformułował Profesor są natomiast ciągle przydatne w nakreślaniu strategii i kierunków racjonalnej gospodarki rolnej i ochrony środowiska.

W kieleckim świecie naukowym znany był jako pedagog, dydaktyk, organizator życia naukowego. Przez trzy kadencje pełnił trudne obowiązki dziekana wydziału matematyczno - przyrodniczego, przez dwie kadencje był prorektorem do spraw nauki, a od 11 listopada 1995 roku do 31 sierpnia 1996 roku sprawował funkcję rektora Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Przez cały okres naukowej pracy Profesor Marian Koziej wypromował kilkuset magistrów i licencjatów, był promotorem kilku prac doktorskich, kierował wieloma zespołami badawczymi.

Za osiągnięcia naukowe i twórczą pracę dla regionu był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Posiada wysokie odznaczenia resortowe i regionalne w tym Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.