Laureatka konkursu "Ośmiu Wspaniałych" Katarzyna Powierża z Katolickiego Gimnazjum w Tarnobrzegu uwielbia aktorstwo i wolontariat

Ósemka Laureatów

Finał Ośmiu Wspaniałych w Tarnobrzegu rozstrzygnięty został w poniedziałek 10 marca, laureatami zostali: Paulina Janas (Gimnazjum numer 1), Szymon Szymański (Gimnazjum numer 2), Julia Stasiak, Sara Stępień, Weronika Paradowska (wszystkie Gimnazjum numer 3), Barbara Sikoń, Katarzyna Powierża (obie Publiczne Katolickie Gimnazjum), Rafał Pakulski (Zespół Szkół imieniem Księdza Stanisława Staszica).

NARODZINY POD JASNĄ GÓRĄ

Kasia urodziła się w dniu popularnych imienin Jana, w Noc Świętojańską 24 czerwca 1998 roku, a na świat przyszła w Częstochowie. Twierdzi, że od najmłodszych lat ktoś tam w górze roztaczał nad nią ogromny parasol opieki. To właśnie w mieście kultu Maryjnego miała okazję, nieświadomie, uczestniczyć w spotkaniu z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Kasia to typowy podróżnik urodzona w pobliżu Jasnej Góry, zanim na stałe przeniosła się do Tarnobrzegu, zapuściła korzenie w Zagłębiu Dąbrowskim. I tu dochodzimy do meritum sprawy, otóż w maleńkim miasteczku Czeladzi rozpoczęła się jej przygoda z teatrem. Pierwsze recytacje, przedstawienia zarówno taneczne jak i te stricte słowne. Swój talent mogła rozwijać w naszym mieście, dzięki Tarnobrzeskiemu Domowi Kultury, czynnie uczestnicząc początkowo w "Teatrze Magik" później "Grupie Nova". Sztuka to jedna z wielu pasji Kasi, otóż równolegle w głowie młodej wierszokletki układały się rymowanki.

- Dopiero lata szkolne pozwoliły w pełni dojrzeć moim pędom weny, która za sprawą Ducha Świętego spłynęła na mnie - mówi,

Pełne refleksji zapiski zyskały uznanie w oczach najbliższych i ukształtowały autorkę. Ktoś pomyśli, w porządku, ale przecież tu chodzi o pomaganie, a nie o promowanie młodych talentów. Spokojnie, jak pisałem, tegoroczna absolwentka na wzór renesansowych działaczy uwielbia "łapać dziesięć srok za ogon".

ZAPOBIEC NUDZIE

- Aby zapobiec nudzie już w szóstej klasie szkoły podstawowej, pod wpływem mojej mamy, zaangażowałam się w wolontariat. Pierwsze kroki humanitarne były prymitywne, gimnazjum to okres mojej najintensywniejszej działalności bezinteresownej pomocy drugiemu człowiekowi - twierdzi.
Zbiórki pieniężne wspierające zdolną młodzież, biednych, konferansjerka podczas eventu UNICEF-u "Wszystkie kolory świata", wspieranie ubogich poprzez kiermasz "Niedziela Palmowa", odwiedziny w hospicjum, opieka dziećmi w serbinowskiej "Ochronce"- to tylko namiastka działalności w kole "Wolontariat moją drogą". Co dał jej ten akt miłosierdzia? Po pierwsze utemperował ego, "skorygował wadę wzrok- na świat", nauczył pomagać efektywnie, wyzbył się "wewnętrznego tchórza", który często ją hamował. Dać cząstkę siebie to uzdrowić tą, która jest chora. Kasia nie wierzy w przypadki, Bóg postawił na jej drodze konkretne osoby, skręcił stery życia by wypłynęła na głębokie wody, tym samym prowadzi ją do zbawienia, więc ona postara się Chwycić dzień i wykorzystać go maksymalnie.