Do Elektrowni Stalowa Wola dopłynęły Sanem pierwsze zespoły turbiny gazowej

1,6 mld zł

Blok gazowy w Stalowej Woli zostanie oddany do użytku w połowie 2015 roku. Koszt budowy szacuje się na 1,6 mld złotych. Planuje się, że blok w Stalowej Woli będzie wytwarzał rocznie ok. 3,5 tys. GWh energii elektrycznej zużywając 600 mln m sześc. gazu.

Ładunek ma olbrzymie rozmiary, cztery metry wysokości, ponad pięć metrów szerokości. Waga najcięższego elementu, czyli generatora wynosi trzysta dziesięć ton. W czwartek po południu z mostu na Sanie można było obserwować niezwykły widok, jak statki pchają załadowane sprzętem barki do bliskiej już elektrowni. Tylko rzęsisty deszcz przeszkadzał w oglądaniu.

Wśród elementów są części kotła odzyskowego, stojan turbiny gazowej, generator. Zespoły ważą od dwustu do trzystu ton. Są wielkogabarytowe, przede wszystkim długie i możliwe do przewiezienia tylko przez rzeczny transport. To pozwala uniknąć olbrzymich problemów związanych z transportem drogowym i usuwaniem przeszkód takich jak znaki drogowe i ponownym ich montażem.

To największy w powojennej historii polskiej żeglugi śródlądowej transport ładunku wielkogabarytowego. Jest realizowany z wykorzystaniem 12 barek (pontonów) i 9 statków. Konwojem dowodzi, działając w kooperacji z innymi armatorami żeglugi śródlądowej, właściciel "Żeglugi Wyszogrodzkiej". Problem jest z tym, że San przestał być rzeką żeglowną, stał się tylko spławną.

Montaż turbiny gazowej i parowej potrwa rok. Rozruch regulacyjny rozpocznie się na wiosnę 2015 roku, a przekazanie bloku do eksploatacji zaplanowano na połowę 2015 roku. Dlatego tak ważne jest terminowe dostarczenie ładunku do montażu.

Wybudowany w oparciu o nowoczesne technologie blok gazowo-parowy, będzie największy w Polsce, bardziej wydajny niż podobne bloki oparte na spalaniu węgla, będzie też emitował dwukrotnie mniej dwutlenku węgla. Na podwyższenie sprawności pracy elektrociepłowni wpłynie zastosowanie otwartego układu chłodzenia z użyciem wody z Sanu. Z tego powodu na Sanie powstaje stopień spiętrzający wodę, aby było jej pod dostatkiem w czasie suszy lub kiedy San zamarza w tęgie mrozy.