Artur Bzdręga, Sołtys Roku w gminie Wąchock, woli działać, niż mówić

Artur Bzdręga

Artur Bzdręga

Sołtys Parszowa w gminie Wąchock, tegoroczny zwycięzca konkursu Sołtys Roku w tej gminie, urodził się 48 lat temu w Skarżysku Kościelnym. Edukację zaczynał w Szkole Podstawowej w Skarżysku Kościelnym. Ukończył Technikum Kolejowe w Skarżysku-Kamiennej. Od 25 lat mieszka w Parszowie. Zaczynał pracę w PKP, jako konduktor, później kierownik pociągu. Teraz pracuje, jako dyspozytor zakładowy Oddziału Świętokrzyskiego Przewozów Regionalnych. Jest sołtysem Parszowa w pierwszej kadencji. Żonaty, ma dwoje dzieci.

Artur Bzdręgą, początkujący samorządowiec miasta i gminy Wąchock, sołtys Parszowa w pierwszej kadencji, podczas ostatniego Zjazdu Sołtysów Ziemi Kieleckiej w Wąchocku został nagrodzony w konkursie Sołtys Roku 2013. Doświadczenie w działalności społecznej zdobywał, jako działacz Związku Zawodowego Kolejarzy w Skarżysku-Kamiennej.

W konkursie na najlepszego sołtysa województwa świętokrzyskiego w 2013 roku znalazł się w gronie prawie 70 wyróżnionych sołtysów naszego województwa, jako reprezentant gminy Wąchock.

Od Adama Jarubasa, marszałka województwa świętokrzyskiego, otrzymał puchar i dyplom. Od burmistrza Wąchocka Jarosława Sameli nagrodę rzeczową, a od Mirosława Kowalika, który kieruje Stowarzyszeniem na Rzecz Rozwoju Parszowa dodatkową nagrodę - nowoczesny telewizor.

W tym konkursie najczęściej nagradzani są wieloletni sołtysi, z dużym doświadczeniem. Dlatego wyróżnienie dla Artura Bzdręgi, który dopiero od trzech lat przewodzi największej wsi w gminie Wąchock, ma szczególną wymowę.

PARSZÓW ZNA OD DZIECKA

- Z Parszowem jestem związany od dziecka, stąd pochodził mój ojciec, tu poznałem moją żonę i mieszkamy wspólnie 25 lat. Lubię działalność społeczną, którą zacząłem w związkach zawodowych kolejarzy. Było wtedy ciężko. Kiedy wspólnymi siłami, po dziewięciodniowej głodówce, udało się nam obronić miejsca pracy, zrozumiałem jak wiele zależy od ludzi. Gdy dostałem propozycję kandydowania na sołtysa, postanowiłem, że spróbuję i jeśli tylko ludzie mnie wybiorą postaram się ich nie zawieść. Tak robię przez trzy lata tej kadencji- zapewnia nasz rozmówca

- Wyróżnienie w tym konkursie było dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem. Jestem z niego bardzo zadowolony i dumny. Cieszy się moja rodzina. Cieszę się, że moja praca została zauważona, tym bardziej, że jestem w gronie sołtysów, którzy pełnią tę funkcję od kilku kadencji-cieszy się.

- Nigdy nie byłem dobrym mówcą, wolę działać niż o tym mówić. Kiedy ludzie wybrali mnie na sołtysa Parszowa starałem się podchodzić do tej funkcji z zaangażowaniem i sercem. Zawsze lubiłem pomagać ludziom. W ciągu tych trzech lat udało się zrealizować kilka inwestycji komunalnych z Funduszu Sołeckiego.

- Zdaję sobie sprawę, że ludzie w moim sołectwie mają jeszcze wiele potrzeb. Cieszę się, że dobrze układa się współpraca ze Stowarzyszeniem na Rzecz Rozwoju Parszowa, z którym wspólnie podejmujemy różne inicjatywy. Mirosław Kowalik- prezes- służy mi zawsze pomocą we wszystkich działaniach, które są podejmowane na terenie wsi. Także dyrekcja Szkoły Podstawowej w Parszowie jest przychylna moim działaniom. Myślę, że to wyróżnienie należy się także tym ludziom, którzy mnie wspierają w działaniu -nieco kryguje się.

JAKI POWINIEN BYĆ SOŁTYS?

- Najważniejsze jest to, żeby lubić to, co się robi. Każdego z mieszkańców przychodzących z jakimś problemem należy traktować z życzliwością, otwartością i szacunkiem. Trzeba też umieć słuchać ludzi i umieć z nimi rozmawiać. Trzeba mieć wiele cierpliwości.

- Sołtys nie ma prawa głosowania są na sesjach Rady Miasta Wąchocka, ale może zgłaszać wnioski mieszkańców. Ja to robię, konsekwentnie. Często jestem w urzędzie, negocjuję z burmistrzem zgłaszane przez ludzi problemy. Rada Sołecka wspólnie ze mną opiniuje wnioski mieszkańców i mają one wtedy dużą wagę- zdradza kulisy swojego działania.

- Najważniejszym dla sołtysa jest to, by wywiązać się z tego, czego oczekują ludzie. Zrobić to w sposób skuteczny, ale bez konfliktu z mieszkańcami i władzą. Nie jest to łatwe, ale możliwe. Czasami przeszkadza mi to, że spraw, które według mnie są proste w załatwieniu, nie załatwia się-dodaje

- Chciałbym, żeby była dokończona kanalizacja w całej wsi. Moim marzeniem jest, żeby wyremontować chodnik na ulicy Szkolnej, nie mówiąc już o tym, żeby wykonać brakujące odcinki chodnika przy ulicach Złotoglin i Staszica. Chciałbym też stworzyć miejsce, które służyłoby mieszkańcom, jako teren rekreacyjny, ogólnie dostępny- planuje.

ŚPIEWA I TAŃCZY

Artur Bzdręga od kilku lat jest członkiem Zespołu Pieśni i Tańca " Skokotliwi", który działa przy Wiejskim Domu Kultury w sąsiednich Mostkach. To zamiłowanie do folkloru stara się godzić z pracą zawodową i społeczną. Po wyczerpującej pracy na kolei, najchętniej leniuchuje albo spotyka się ze znajomymi.

Największą radością jego życia jest jego rodzina: żona, córka i syn. Najwięcej kosztuje ich utrzymanie domu, jego remonty oraz wykształcenie dzieci. Stara się żyć tak, by nikt przez niego nie płakał, a wręcz odwrotnie, by przynosić ludziom radość.

Uważa, że w życiu trzeba wiele przeżyć, by zrozumieć świat i ludzi, czerpać z doświadczenia starszych, działać na rzecz innych, nikomu nie robić krzywdy, wychować dzieci na porządnych ludzi.