Stalowa Wola pamięta
Imię tego wybitnego ekonomisty i męża stanu nosi w Stalowej Woli ulica (od 1983, dawniej Kolejowa), a także od 2002 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 4 (dawniej im. Wielkiego Proletariatu) i sala konferencyjna w Hucie Stalowa Wola (posiadająca rzeźbę całopostaciową Kwiatkowskiego, wykonaną przez Mirosława Satorę). W 2001 przy ul. Staszica w Stalowej Woli stoi pomnik Kwiatkowskiego Czesława Dźwigaja, tablice pamiątkowe na frontonie konkatedry (1983 proj. Anna Praxmayer), na budynku dyrekcji naczelnej HSW (proj. Tadeusz Szymański i Stanisław Popek). Postać i dokonania Eugeniusza Kwiatkowskiego przybliża także wystawa Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli "COP dla przyszłości. Ludzie-przemysł-architektura".
Urodził się w 1888 roku. "Racjonalista, pragmatyk z wyboru i usposobienia, uważał że jeżeli można cokolwiek pożytecznego zrobić, to należy to zrobić bez oglądania się na osobiste emocje" - tak charakteryzowała Go córka Ewa.
Wnuczka, Julita Maciejewicz-Ryś, wspomina dziadka jako człowieka o niezwykłym uroku osobistym i ujmującym sposobie bycia, obdarzonego wielkim poczuciem humoru, urodzonego gawędziarza fascynującego rozległą wiedzą i mądrością życiową, człowieka o nieskazitelnych manierach, a równocześnie ciepłego, wyrozumiałego, dobrego i skromnego: Łączył w sobie tak rzadkie dziś cechy kryształowego charakteru i wielkiego, przenikliwego umysłu.
Współpracownicy zapamiętali jego fenomenalną pamięć, niezwykłą pracowitość, zdolność wykorzystywania każdej chwili do pracy intelektualnej - i niemal ascetyczny tryb życia.
Pierwsze 30 lat jego życia, to czas, gdy Polska była pod zaborami. Kwiatkowski udzielał się najpierw w młodzieżowych organizacjach niepodległościowych, potem walczył w Legionach.
Od 1918 do 1920 r. był chorążym w sekcji chemicznej w Wojsku Polskim. Mając 34 lata został wykładowcą na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, a w dwa lata później objął dyrekcję techniczną Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie. Po przewrocie majowym, w latach 1926-30 był ministrem przemysłu i handlu; przyspieszył i ukończył budowę portu w Gdyni. Do roku 1930 zrealizował kilka dużych inwestycji, m.in. budując fabrykę związków azotowych w Mościcach pod Tarnowem, której dyrektorem naczelnym był w l. 1930-1935.
SPRAWDŹ najświeższe wiadomości z powiatu STALOWOWOLSKIEGO
W październiku 1935 r. został wicepremierem i ministrem skarbu. Jako wicepremier był odpowiedzialny za całą gospodarkę polską. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę Centralnego Okręgu Przemysłowego, w którym wzniesiono i uruchomiono Zakłady Południowe i zbudowano kilkutysięczne osiedle nazwane Stalową Wolą.
W czasie II wojny światowej został internowany w Rumunii. W 1945 r. zdecydował się na powrót do kraju i objęcie stanowiska kierownika Delegatury Rządu ds. Odbudowy Wybrzeża. Od 1948 r. był odsuwany od działalności państwowej. Przeniósł się wówczas do Krakowa i poświęcił pracy naukowej. W 1974 r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego, jednak stan zdrowia już nie pozwolił mu uczestniczyć w tej uroczystości.
Zmarł w Krakowie 22 sierpnia 1974 r. Na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Rakowickim odprowadził go ówczesny kardynał Karol Wojtyła.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
