"Kolibra lot ostatni" - trwa Festiwal Gombrowiczowski w Radomiu

Brawa dla aktorów Teatru w Gdyni
(fot. Barbara Koś)

Pierwsze sceny Paweł Huelle zaczerpnął z "Historii": Witold ( świetny Dariusz Szymaniak) wstaje z łóżka poganiany przez rodzinę i mimo sprzeciwów bliskich pozostaje boso. To jak w "Historii" forma buntu.

Dalszym rozwojem wydarzeń gdański pisarz steruje już swobodnie pamiętając, by zdania bohaterów układały się w gombrowiczowska frazę "Trans- Atlantyku". Jest najpierw warszawska "Ziemiańska", a potem już Gdynia, z której Witold odpłynie 'Chrobrym" do Argentyny by już nigdy do Polski nie powrócić.
Gdynia, siedlisko bohemy, dancingów, kabaretów, półświatka, miejsce tajemniczych porachunków i krwawych morderstw... Nawet Gombrowicz zostanie podejrzany o jedno.

Jest jeszcze ostatni bal przed wypłynięciem w morze. Ostatni popis estradowych gwiazd. Potem ludzi już nie ma. Są tylko walizki.

Ostatnia doba pisarza w Polsce chwyta za serce. Pisarza nietuzinkowego, pisarza, barwnego kolibra. Nie będzie już też przedwojennej Polski. I ona uleci jak koliber.

20 osobowy zespół aktorski grał wspaniale, panie śpiewały pięknie. Jako ciekawostkę można podać, że w roli Nadkomisarza wystąpił Andrzej Redosz, za czasów Zygmunta Wojdana związany z radomskim Teatrem Powszechnym.

Wieczorem na scenie kameralnej Wojciech Pszoniak zademonstrował swoje" Gry (z) Gombrowiczem".

W interpretacji wybitnego aktora widzowie usłyszeli fragmenty "Trans-Atlantyku" Gombrowicza. Było to wyjątkowe spotkanie dwu niezwykłych osobowości artystycznych - pisarza i aktora, prawdziwych mistrzów słowa.

Kwiaty dla aktorów
(fot. Barbara Koś)

(fot. Barbara Koś)

Ukłony po spektaklu.
(fot. Barbara Koś)

Wieczorem na scenie kameralnej Wojciech Pszoniak zademonstrował swoje" Gry (z) Gombrowiczem".
(fot. Teatr Powszechny)