Radom to najuboższe miasto Mazowsza. Dlaczego tak się dzieje?

Urząd Statystyczny w Warszawie opublikował obszerny raport na temat warunków życia, demografii, przedsiębiorczości i spraw społecznych w największych miastach Mazowsza. W Radomiu mamy nie tylko największe bezrobocie i najniższe płace, ale znacznie odstajemy w innych parametrach cywilizacyjnych, w porównaniu nie tylko z Warszawą, ale też Płockiem, czy Siedlcami.

Dłuższe życie kobiet

Cechą charakterystyczną dla miast jest przewaga liczby kobiet nad liczbą mężczyzn. W Radomiu, podobnie jak w Ciechanowie, na 100 mężczyzn przypada 110 kobiet. Relacje obydwu płci i nadwyżki jednej nad drugą zmieniają się wraz ze zmianą wieku ludności. Nadwyżka mężczyzn nad liczbą kobiet występuje w większości roczników poniżej 28 roku życia. Natomiast proporcja ta zmienia się na korzyść kobiet w starszych rocznikach. Ma to związek z różnicą w umieralności według płci - przeciętne dalsze trwanie życia kobiety jest znacznie dłuższe niż mężczyzny.

W podregionie radomskim dziewczynka urodzona w 2012 roku będzie żyła przeciętnie 81 lat, a chłopiec 72 lata. W Radomiu mamy wysokie ujemne saldo migracji, co oznacza, że zdecydowanie więcej osób wyjeżdża na stałe z Radomia, niż osiedla się w mieście.

Duże bezrobocie

W porównaniu z innymi dużymi miastami Mazowsza mamy nieporównanie większe problemy z bezrobociem oraz strukturą demograficzną pokazującą przewagę ludzi bezrobotnych, w wieku poprodukcyjnym, albo dzieci. Liczba pracujących w przeliczeniu na 1 tysiąc ludności wynosiła 231 osób, co uplasowało Radom na ostatniej, szóstej pozycji, podczas gdy w Warszawie na każdy 1 tysiąc ludności pracowało ponad 470 osób.

Zarabiamy statystycznie zdecydowanie mniej niż warszawiacy albo mieszkańcy Płocka i różnica pogłębia się z roku na rok. W Radomiu 78 procent dzieci objętych jest wychowaniem przedszkolnym, w Siedlcach 97 procent. Mieszkaniec Warszawy zużywa miesięcznie 46,3 metra sześciennego wody i 1014 kilowatogodzinenergii elektrycznej, mieszkaniec Radomia 34,5 metra i 649 kW.