Zawód i misja lekarza uczy pokory - mówi Magdalena Poterała, Lekarz Roku 2014 w Radomiu

Praca, która uczy pokory

Dlaczego kardiologia? - To taka dziedzina, gdzie w namacalny sposób można dostrzec możliwości medycyny. Mamy do czynienia z pacjentami, którzy są w tarapatach i wychodzą z tego na koniec zupełnie bez żadnego szwanku - mówi doktor Magdalena Poterała. Na początku swojej kariery lekarskiej miała okazję pracować na oddziale onkologicznym. - To doświadczenie nauczyło mnie pokory, rozumienia pacjentów, empatii - mówi pani doktor. W praktyce lekarza kardiologa nie brakuje trudnych chwil. Niektóre pamięta się przez całe życie. Zapamiętała pacjenta, który mówił rodzinie, że nie umrze, póki nie pożegna się z panią doktor. Miała okazję rozmawiać z nim w końcówce jego życia. - To było bardzo poruszające i utkwiło mi w pamięci na całe życie - mówi Magdalena Poterała. Pamięta też wielu pacjentów, którym mimo usilnych prób nie udało się pomóc.

Lekarz ciągle się uczy

Jest zdania, że zawodzie lekarza wiedza, doświadczenie i fachowość jest równie ważne jak podejście do pacjenta. - Nie można oddzielać duszy od ciała. Liczy się ogromnie relacja lekarz - pacjent, ale też pacjent - rodzina - mówi. Nie żałuje, że wybrała trudną specjalizację kardiologii, choć wie, że stale musi się uczyć. - Postęp w tej dziedzinie jest bardzo duży i wielkie są jeszcze możliwości. Z roku na rok zmieniają się standardy diagnostyki, leczenia. Pojawiają się ciągle nowe preparaty. Jeśli ktoś "wyłączy" się na rok, musi potem wszystko nadrobić. Inaczej się nie da - mówi Magdalena Poterała. Uważa, że polska medycyna, a zwłaszcza kardiologia nie ma się czego wstydzić. Niegdyś mówiło się, że w najbardziej rozwiniętych krajach świata średni wiek życia jest wyższy niż w Polsce dlatego, że tamtejsza medycyna ratowała skuteczniej "zawałowców", ludzi z chorobami wieńcowymi. Ale to już przeszłość. Praktyka lekarska w Polsce w niczym nie ustępuje najlepszym wzorcom. W czasach studenckich pani miała okazję jeździć na praktyki zagraniczne - na Węgry, do Portugalii, Bejrutu. Z tych wyjazdów wyniosła wiedzę, że wszędzie bolączki pacjentów są podobne, a system ochrony zdrowia nigdzie nie jest doskonały.