Ostatnia rzeźba z Marywilu się rozpadła, ale się odrodzi. Może wróci do Suchedniowa?

- W czasie pracy byłem świadkiem upadku zakładu i grupowego zwolnienia pracowników. Nie mogłem przerwać pracy przejęty przypadkowym uczestnictwem w lokalnej katastrofie - wspomina. Został sam w pustej, nieogrzewanej fabryce i przez kolejne tygodnie kończył dzieło. Miało oddać tragedię zwalnianych ludzi.

Zabrać ją na słońce

Wypalić rzeźby w Marywilu już się nie dało, piece wygaszono. Po trzech latach Kołodziejski przyjechał ze studentami warszawskiej ASP by dokończyć pracę. Wykupił rzeźbę, którą przewieziono nad zalew miejski. Tam powstał niezwykły, opalany gazem z turystycznych butli piec, wykonany z maty krzemowej, na metalowej konstrukcji. Wyglądał jak igloo. W nim miała zostać wypalona rzeźba.

Proces trwał kilkanaście godzin, doradzał Grzegorz Dróżdż, ostatni pracownik Marywilu, choć nie ukrywał, że ocalenie dzieła będzie trudne. Niestety, miał rację. Pod wpływem temperatury rozpadła się na drobne kawałki. Prawdopodobnie z powodu trzyletniego przebywania w nieogrzewanej hali fabrycznej. Szkoda, bo twórca chciał ją zostawić mieszkańcom Suchedniowa.

Nie koniec historii

Krzysztofowi Kołodziejskiemu żal rzeźby, ale jak twierdzi, to nie koniec jej historii.

- Kosztowało to sporo czasu i pieniędzy, ale było warto. Samo przewiezienie głowy w całości było niezwykłe. Moja rzeźba była widziana przez mieszkańców, na jeden dzień opuściła zamkniętą halę, zobaczyła słońce. Mam z tego satysfakcję - wyjaśnia artysta.

Gliniane skorupy pozbierał, zostaną stłuczone, surowiec posłuży do wykonania kolejnej rzeźby. A wcześniej wraz ze stołem ceramicznym, dokumentacją zdjęciową procesu i opisem ciekawej historii trafi do muzeum rzeźby w Orońsku. Jako swoiste dzieło sztuki, które odrodzi się w nowej formie. Może wróci do Suchedniowa?

SPRAWDŹ najświeższewiadomości z powiatu SKARŻYSKIEGO