Ruszył proces ginekologa i położnej oskarżonych o nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka

Choć od tragicznych dla 25-letniej obecnie pani Izabeli ze Złotej (powiat sandomierski) wydarzeń minęły ponad trzy lata, tamte chwile wciąż sprawiają ból. Świadczyły o tym chociażby łzy płynące z jej oczu, w czasie składania zeznań.

- Nie jestem lekarzem, ale wykres z badania KTG mnie niepokoił, poza tym nie czułam ruchów dziecka. Położna sama stwierdziła, że rzeczywiście to dość dziwne - wspominała w sądzie pani Izabela.
W całej sprawie istotne znaczenie mają upływające minuty, bowiem - według opinii biegłych - odpowiednio wcześnie podjęte działania i wykonanie cesarskiego cięcia, dałyby szansę uratowania życia dziecka.
Był 14 grudnia 2006 roku. Badanie KTG z godz. 21 wskazywało, że z dzieckiem pani Izabeli może dziać się coś złego - oscylacja była zawężona. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem (obecnie jest inaczej), położna zaniosła wydruk badania na blat obok dyżurki. Lekarz dopiero o godz. 22.10 zerknął na wydruk (nie zauważył nawet godziny wykonania badania) i zlecił powtórzenie badania za… pół godziny (godz. 22.40). Tak też się stało. Wtedy na wydruku z KTG już prawie nie było drgań - dziecko umierało. Dopiero wówczas podjęto natychmiastowe działania - badanie USG i cesarskie cięcie. Było za późno.

W poniedziałek przed sądem oskarżeni wzajemnie siebie obarczali winą. Lekarz twierdził, że w gestii położnej leży wstępna ocena wyniku badania i w razie stwierdzenia nieprawidłowości, natychmiastowe powiadomienie lekarza. Położna z kolei podkreślała, że zgodnie z wytycznymi ordynatora, to jedynie lekarz może "czytać" wyniki badania, a ona sama nie widziała nieprawidłowości w wykresie.

Pokrzywdzeni w tej sprawie rodzice, domagają się zasądzenia od oskarżonych 400 tysięcy złotych, tytułem częściowego naprawienia szkody (zadośćuczynienia).

Więcej we wtorkowym papierowym wydaniu "Echa Dnia".