Historia wyśpiewana w stalowowolskim Muzeum

Pierwsze odbyło si e przed dwoma tygodniami. Miało ono charakter inicjacyjny. Cykliczne spotkania planowane są co dwa tygodnie, w godzinach od 16 do 18. Organizatorzy zapraszaja na nie wszystkich zaangażowanych w działalność stalowowolskiej podziemnej „Solidarności” oraz zainteresowanych stalowowolską kulturą i historią lat 80. XX wieku. - Chcemy poprzez wspólny śpiew pieśni o wolności i solidarności, rozmowę i wspomnienia zintegrować osoby w różnym wieku i zachować pamięć o minionych czasach - tłumaczą organizatorzy.

Otwarta w grudniu 2016 roku wystawa stała „A jutro jest nieznane. Podziemna Solidarność w Stalowej Woli 1982-89” to jeden ze sposobów przypomnienia o tamtych czasach i ludziach. Kolejna inicjatywa jest kontynuacją działań, które towarzyszyły powstawaniu ekspozycji. Przygotowany wówczas film „Solidarność – nie żałuję”, a opracowany przez młodzież licealną, który wyświetlany jest w sali kinowej Muzeum, cieszy się wielkim zainteresowaniem zwiedzających. Spotkanie przy piosence to okazja, aby jeszcze lepiej poznać ludzi, czasy, wydarzenia, aby zachęcić szerszą grupę młodzieży do podobnych działań.

Na pierwszym spotkaniu obecny był ksiądz biskup Edward Frankowski, były duszpasterz stalowowolskiej Solidarności, jeden z inicjatorów powstania wystawy o Solidarności. Przekazał do Muzeum lampę otrzymaną od H. Cegielski-Poznań S.A., przygotowaną specjalnie na jubileusz 170 lat istnienia zakładu.

W planach grupy międzypokoleniowej jest nie tylko śpiewanie, poznawanie historii i repertuaru patriotycznego, bycie z sobą i rozmowy przy herbacie i słodkościach, pomaganie sobie nawzajem, ale także wspólne wyjazdy i wydanie śpiewnika. Młodzież podjęła się trudnego zadania dokumentowania przeszłości i teraźniejszości z użyciem długopisu, aparatu fotograficznego, kamery filmowej. Starsi obiecali pomoc, mają udzielać wywiadów, udostępniać posiadane dokumenty i fotografie, podpowiadać ludzi i historie warte upamiętnienia.