Nazwa nawiązuje do festiwalu organizowanego w latach 1975-1980 przez muzyka Krzysztofa Drobę, asystenta Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Tu pod wpływem nowej twórczości trójki kompozytorów Eugeniusza Knapika, Andrzeja Krzanowskiego i Aleksandra Lasonia, którzy nowatorsko spojrzeli na czynnik melodyczny, harmoniczny i formę muzyczną nastąpił przełom w polskiej muzyce.
W latach 1975-1980 na festiwalu odbyło się jedenaście prawykonań utworów wymienionej trójki kompozytorów. Określono ich mianem „pokolenia Stalowej Woli” lub też nazywano ze względu na rok urodzenia „Pokoleniem ’51”.
Do Stalowej Woli przyjeżdżali polscy kompozytorzy i wirtuozi. Młodym muzykom stworzono przestrzeń działania, którzy realizując swoją pasję, pragnęli być wolni. Tutaj mieli zagwarantowane wykonanie swoich utworów, ich kompozycje poddawano krytyce i dyskutowano na temat sensu podejmowanych działań. Wielu debiutujących na festiwalu muzyków, którzy później zdobyli europejską karierę, Stalową Wolę wpisało w swoje artystyczne życiorysy.
Jedno z pierwszych wydarzeń w ramach reaktywowanego festiwalu MMMM odbyło się w Państwowej Szkole Muzycznej. Uczniowie wykonywali „Pieśni Witolda Lutosławskiego” pod dyrekcją Ewy Woynarowskiej. Odbyła się również promocja książki jej autorstwa „Festiwal Młodzi Muzycy Młodemu Miastu 1975 - 1980”. W latach 70 Ewa Woynarowska jeszcze jako Sapińska uczęszczała do Liceum. Wówczas zaangażowała się w działania muzyczne festiwalu MMMM.
- Książka, którą oddajemy w państwa ręce powstała na podstawie mojej pracy magisterskiej „Festiwal Młodzi Muzycy Młodemu Miastu. Zarys monograficzny”, którą napisałam pod opieką Krzysztofa Droby, wybitnego pedagoga Akademii Muzycznej w Krakowie, szefa artystycznego Festiwalu MMMM w Stalowej Woli - wyjaśnia Ewa Woynarowska. - Wydarzenie to wykreowało pokolenie „nowego romantyzmu”. Umożliwiło młodym kompozytorom nawiązanie osobistych kontaktów z ludźmi, którzy uczą się dopiero słuchać muzyki. Stworzył warunki do zaistnienia sytuacji partnerstwa pomiędzy twórcą i słuchaczem. Stalowowolski Festiwal był miejscem wykreowanym przez ludzi wolnych. Za każdym razem, gdy przyjeżdżali do Stalowej Woli cieszyli się z ponownego spotkania. Kompozytorzy sami tworzyli zespoły i często bywali w nich wykonawcami. Spełniali niejednokrotnie rolę organizatorów i menadżerów własnych koncertów. Mieszkańcy miasta użyczali swoich domów na noclegi, samochodów jako środków transportu. Rodziła się niepowtarzalna atmosfera odkrycia, eksperymentu, przeżycia, atmosfera radości twórczej i odtwórczej. Taki był Festiwal, którego czuję się wychowanką - pisze Ewa Woynarowska.
W sobotę w kościele Matki Bożej Szkaplerznej odbył się Koncert Międzypokoleniowy. Wystąpili Paweł Siek, Zespół instrumentalny pod dyrekcją Krzysztofa Madziara i Dominiki Peszko, Chór Puellarum Cantus pod dyrekcją Katarzyny Pisery i Chór Kameralny pod dyrekcją Jerzego Augustyńskiego. Festiwalowe spotkania zakończył Koncert Orkiestry Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Ewy Strusińskiej.
POLECAMY RÓWNIEŻ:
ZOBACZ TAKŻE: Wypadek w Kielcach
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
