Tadeusz Osiński, wójt Kowali obchodził 30-lecie pracy w samorządzie

Jak to się stało, że został pan samorządowcem?
W 1988 roku ówcześni radni zaproponowali moją osobę na stanowisko gminy. Byłem wówczas bezpartyjmy, musiałem mieć akceptację I sekretarza w Radomiu i wojewody. Potem już po wyborach samorządowych wybierali mnie radni, a po 2002 roku mieszkańcy gminy. W międzyczasie byłem też starostą, ale niezmienne jestem związany z gminą Kowala.

Jak wyglądała gmina 30 lat temu, kiedy pan ją przejmował?
Była bardzo zaniedbana i co tu dużo mówić, zacofana. Nie było wodociągów, kanalizacji, nie było dróg asfaltowych. Szkoły były małe, paliło się w nich, w piecach węglowych. To były trudne czasy i minęło sporo lat, aby gmina działała prężnie i była nowoczesna.

Zapewne praca w samym urzędzie też się zmieniła przez ten czas.
Bardzo. Dziś mamy nowoczesne komputery, świetnie wyszkolonych pracowników. Kiedyś było bardzo dużo biurokracji. Teraz jest trochę łatwiej, chociaż obowiązków gminom przybywa.

Sam kontakt z petentem w urzędzie też chyba się zmienił?
Zmienili się przede wszystkim ludzie i pokolenie. Kiedyś mieszkańcy nie mieli wody, wysychały studnie, to cieszyli się i pomagali, gdy budowano wodociąg. Dziś niektórzy młodzi ludzie są bardzo roszczeniowi. Chcieliby mieć asfalt pod dom, ale denerwują się, kiedy trwają roboty budowlane przed ich posesją.

Jesienią ponownie będzie pan startował na stanowisko wójta?
Przechodzę na emeryturę i o stanowisko wójta nie będę zabiegać. Będę natomiast starał się wejść do Rady Powiatu. Na emeryturze będę miał sporo czasu, więc swoim doświadczeniem na pewno pomogę.

MASZ CIEKAWĄ INFORMACJĘ, ZROBIŁEŚ ZDJĘCIE ALBO WIDEO?
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego?
PRZEŚLIJ WIADOMOŚĆ NA [email protected] lub Facebook.