Radomskie Amazonki nie organizują Marszu Życia i Nadziei. "Ponieważ zbliżają się wybory"

Październik to miesiąc walki z rakiem piersi, szczególny czas kiedy tak wiele mówi się o chorobie, ale też o profilaktyce. Zwykle radomskie Amazonki organizują Marsz Życia i Nadziei?

W tym roku marszu nie będzie, ponieważ zbliżają się wybory, a my nie chcemy by kandydaci na posłów i senatorów przyszli na marsz tylko dlatego, że zależy im na głosach wyborców. Marsz to coś więcej. To pokazanie, że rak to nie wyrok, że trzeba walczyć by żyć. To przede wszystkim okazja by zachęcać inne kobiety do profilaktyki, do badań. A październik, to faktycznie miesiąc szczególny. Cieszymy się, że dzięki mediom, różnym akcjom stał się czasem szczególnej troski o kobiety, te które chorują na ten niestety tak powszechny już nowotwór piersi.

Dla pani ten miesiąc jest szczególny też z innego powodu, 4 października, wiele lat temu, przeszła pani operację?

To było 4 października, 11 lat temu. Trzeba było usunąć guza piersi. Muszę podkreślić, że została ona wykonana trzy tygodnie po diagnozie. Prawdopodobnie tak szybkie działanie dało mi szansę przeżycia. Wszystko dobrze się potoczyło, żyję! Jak się już zachoruje, to trzeba być pod stałą opieką lekarza. Każde badania, oczekiwania na wyniki, to nerwówka, to wielki stres. Tak to jest u kobiet, które zachorowały na nowotwór piersi.

Jest pani prezesem Stowarzyszenia Klub Kobiet po Mastektomii „Amazonki Dana”, które w przyszłym roku obchodzi 20-lecie istnienia?

Przygotowujemy się pomału do tego wydarzenia. Chcemy zaprosić znamienitych gości, przedstawicieli Klinki Onkologicznych. Będzie okazja, by rozmawiać na temat zachorowalności, sposobów leczenia, profilaktyki. Teraz medycyna czyni cuda. Nie zawsze nowotwór musi oznaczać usunięcie piersi. Jest metoda oszczędzająca, lekarze stosują ją jak tylko jest taka możliwość. Ta metoda ma wiele zalet. Lepszy jest także sam efekt kosmetyczny.

Dołączyła pani do Stowarzyszenia na półmetku jego istnienia. Na początku należało do niego niewiele pań?

Gdy znalazłam się w Stowarzyszeniu liczyło ono zaledwie dziesięć osób. To były założycielki. Później przybywało członkiń. Dane na sierpień wskazują na to, że do Stowarzyszenia Klub Kobiet po Mastektomii „Amazonki Dana” należy 137 pań. Niestety zdarza się, że nasze Panie „odchodzą”. W ubiegłym roku pożegnaliśmy pięć koleżanek.

Coraz młodsze kobiety chorują na raka. To już choroba cywilizacyjna?

Niestety, rak dopada coraz to młodsze kobiety. Najmłodsza członkini naszego stowarzyszenia urodziła się w 1976 roku. Choroba dotyka jednak też o wiele młodsze dziewczyny. Nie każda chorująca kobieta chce należeć do Stowarzyszenia, a powody są bardzo różne. Może to być strach, rozpacz, brak zdolności i chęci opowiadania o swoim problemie, dzielenia się z innymi tym, co przeżywamy, bezradność, samotność. Jeśli jednak któraś z pań zechce jednak się do nas przyłączyć, to zapraszamy. Spotykamy się w pierwszą środę każdego miesiąca o godzinie 16 w Klubie Osiedlowym „Ustronie”, w Radomiu przy ulicy Sandomierskiej 14.

Podczas spotkań rozmawiacie o chorobie, leczeniu, ale także zwykłych życiowych, codziennych sprawach?

Staramy się żyć normalnie, rozmawiamy o wielu rzeczach, dzielimy się swoimi spostrzeżeniami. Jest z nami psycholog Elżbieta Derleta. Co roku organizujemy wspólne, kilkudniowe wyjazdy. Na przykład w tym roku byłyśmy w Ustroniu. Na samym początku trudno było zebrać komplet chętnych. Teraz chętnych nie brakuje. Zwiedzamy, odpoczywamy, doskonale się bawimy. Personel ośrodków, w których do tej pory gościłyśmy nie krył podziwu, że tak wspaniale potrafią bawić się Amazonki - kobiety, które w swoim życiu tak wiele przeszły.