Albumy o najsłynniejszych muzeach świata z Echem Dnia

Gdyby nie one, nie moglibyśmy oglądać dzieł Michała Anioła, Leonarda da Vinci czy Diego Velazqueza. Muzea to prawdziwe skarbnice kultury i historii, które można zwiedzać i podziwiać cuda tego świata zazwyczaj za niewielkie pieniądze.

Zbliżają się wakacje, większość z nas nie będzie mogła ruszyć w świat, by poznać jego najpiękniejsze miejsca, zobaczyć prawdziwe cuda. Dzięki serii 30 albumów prezentujących największe muzea świata możecie poznać, Drodzy Czytelnicy, wszystko, co na świecie najbardziej słynne.

Tajemnice Watykanu

Watykan, za sprawą Wielkiego Polaka Jana Pawła II, jest nam szczególnie bliski. Nic więc dziwnego, że w kolejkach do Muzeów Watykańskich zawsze można spotkać Polaków.

Gdy w XV wieku Watykan stał się oficjalną stolicą papiestwa, zaczęto gromadzić tu dzieła sztuki, zdobić najpiękniejszymi rzeźbami, freskami i obrazami kaplice, pałace, korytarze, dziedzińce. Dziedziniec Rzeźb, zbudowany na początku XVI wieku stał się zalążkiem dzisiejszych Muzeów Watykańskich. Później powstawały dodatkowe przestrzenie wystawiennicze, które mogli odwiedzać artyści, literaci, miłośnicy sztuki. Dzięki prowadzonym pracom archeologicznym, udało się zakupić wiele z dzieł. Wprowadzony w 1820 roku edykt kardynała Pakki zapewnił kolekcjom publicznym prawo pierwokupu znalezisk.

30 pięknych albumów z "Echem Dnia"

Od najbliższego wtorku, 3 czerwca, z "Echem Dnia" będzie można kupić serię 30 albumów prezentujących najpiękniejsze muzea świata. Albumy w pięknej twardej oprawie, wydrukowane na znakomitym papierze. Każdy z nich do 150 stron ciekawych informacji i wspaniałych zdjęć. Pierwsze cztery tomy będą do nabycia razem z "Echem Dnia" w cenie zaledwie 4,70 za jeden. W kolejne czwartki - 3, 10, 17 i 24 czerwca będzie można w ten sposób kupić za niemal symboliczną cenę albumy prezentujące British Museum w Londynie, Kunsthistorisches w Wiedniu, Pinakoteka Brera w Mediolanie oraz Metropolitan Museum w Nowym Jorku. Uwaga, albumy w sprzedaży tylko z "Echem Dnia" i tylko w dniu sprzedaży bieżącego wydania, czyli przez cały wtorek. Poniżej kilka zdań o każdym z nich.
1
British Museum w Londynie uznawane jest za jedno z największych na świecie muzeów historii i starożytności. Turyści za darmo na powierzchni sześciu hektarów mogą oglądać blisko siedem milionów obiektów sztuki dzieł egipskich, asyryjskich, etruskich, celtyckich, greckich, orientalnych, a także sztuki krajów islamskich. Album o tym muzeum w najbliższy wtorek, 3 czerwca, z "Echem Dnia" tylko za 4,70 złotych + cena gazety.
4
Metropolitan Museum w Nowym Jorku to największa i najstarsza placówka tego typu w mieście. Tu znajdziemy między innymi słynne "Cyprysy" Van Gogha i dzieła wielkich europejskich malarzy. Kolekcja zawiera tysiące eksponatów reprezentujących sztukę starożytną i współczesną ze wszystkich kontynentów. Album o tym muzeum we wtorek, 24 czerwca, z "Echem Dnia" tylko za 4,70 złotych + cena gazety.

2
Kunsthistorisches Museum w Wiedniu swe największe zbiory zawdzięcza dynastii Habsburgów. W gmachu z końca XIX wieku zgromadzono wszystkie ich obrazy, rzeźby, klejnoty, arcydzieła sztuki użytkowej gromadzone przez wieki. Album o tym muzeum we wtorek, 10 czerwca, z "Echem Dnia" tylko za 4,70 złotych + cena gazety.
3
Pinakoteka Brera w Mediolanie mieści się w budynku, którego historia sięga I połowy XIII wieku. Zgromadzono w nim potężną kolekcję włoskiego malarstwa, z dziełami tak wielkich artystów jak Rafael, Caravaggio czy Canaletto. Charakterystyczna dla obiektu jest statua Napoleona dłuta Antoniego Canovy stojąca na dziedzińcu. Album o tym muzeum we wtorek, 17 czerwca, z "Echem Dnia" tylko za 4,70 złotych + cena gazety.
Począwszy od piątego tomu, czyli od wtorku, 1 lipca, albumy będą punktach sprzedaży "Echa Dnia" od wtorku przez cały tydzień aż do poniedziałku. W kolejny wtorek następny album i tak dalej aż do 30 albumu. Te albumy będzie można kupować więc przez cały tydzień i nie będzie konieczności kupna razem z albumem bieżącego numeru "Echa Dnia". Oto kolejność okazywanie się albumów: wtorek, 1 lipca - Muzea Watykańskie; wtorek, 8 lipca - Zamek Królewski na Wawelu; wtorek, 15 lipca - Muzeum Narodowe Kraków; wtorek, 22 lipca - Muzeum Narodowe Warszawa; wtorek, 29 lipca - Muzeum Powstania Warszawskiego; w kolejne wtorki: Zamek Królewski w Warszawie, Stara Pinakoteka - Monachium, Luwr - Paryż, Gemaldegalerie - Berlin, Museo di Capodimonte - Neapol, Pergamonmuseum - Berlin, Museo Thyssen-Bornemisza - Madryt, Galeria Borghese - Rzym, Luwr Starożytność - Paryż, Prado - Madryt, Rijksmuseum - Amsterdam, National Galery - Londyn, Galeria Palatyna Palazzo Pitti - Florencja, Ermitaż - Sankt Petersburg, Muzeum Irackie - Bagdad, Musee d Orsay - Paryż, Muzeum Archeologiczne - Ateny, Muzeum Puszkina - Moskwa, Galeria degli Uffizzi - Florencja, Muzeum Egipskie - Kair, Galerie dell Accademia - Wenecja.

Szlak, którym zwiedza się Muzea Watykańskie, zawsze kończy się niezwykle spektakularnie, bo przez małe drzwi wchodzi się do okazałej Kaplicy Sykstyńskiej z malowidłami między innymi Michała Anioła, Perugia, Botticelliego.

Z uśmiechającym się symbolem

Symbolem paryskiego Luwru jest delikatnie uśmiechająca się Mona Lisa pędzla Leonardo da Vinci. Tu także znajdują się takie arcydzieła jak Wenus z Milo czy Nike z Samotraki.

Na początku XVIII wieku w pałacu królewskim udostępniono część pomieszczeń na organizację wystaw członków Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. "Salony", bo taką nazwę przyjęły wystawy, szybko stały się wizytówką francuskiej, a potem europejskiej sztuki. W 1784 roku, za panowania króla Ludwika XVI, powstał pomysł stworzenia Wielkiej Galerii Luwru - placówki, która nie miała wzoru do naśladowania. Zadania tego podjął się malarz Hubert Robert. Dziewięć lat później otwarto pierwszą ekspozycję. Odtąd muzeum wciąż się rozrasta, zajmując obecnie powierzchnię 55 tysięcy metrów kwadratowych. Znajduje się w nim 30 tysięcy eksponatów zgrupowanych w siedmiu departamentach, które rocznie odwiedza pięć milionów osób.

W latach 80. minionego stulecia na dziedzińcu Luwru wybudowano wzbudzającą do dziś kontrowersje szklaną piramidę. Piramida ta dostarcza światła do podziemnej hali wejściowej, z której rozchodzą się korytarze do poszczególnych części obiektu. Jej autorem był Amerykanin chińskiego pochodzenia Ieoh Ming Pei.

Bez opłat

Ponad sześć hektarów powierzchni zajmuje British Muzeum w Londynie, uważane za jedno z największych na świecie muzeów historii i starożytności. Obiekt, zgodnie z aktem założycielskim podpisanym w latach 60. XVIII wieku, jest własnością narodu i za jego zwiedzanie nie płaci się. Wyjątkiem są kolekcje pochodzące z obcych obiektów przedstawiane w Londynie czasowo. Wolny wstęp jest zapewne jedną z przyczyn ogromnego zainteresowania muzeum turystów z całego świata, których rocznie przybywa do placówki ponad pięć milionów. Prawdziwym magnesem nie są jednak darmowe bilety, lecz niezwykle bogata licząca prawie siedem milionów obiektów kolekcja. A powstała ona dzięki XVIII-wiecznemu lekarzowi, przyrodnikowi i kolekcjonerowi Hansowi Sloane'owi. On to bowiem w testamencie zapisał Koronie Brytyjskiej swój zbiór liczący ponad 70 tysięcy obiektów w zamian za odszkodowanie wypłacone jego spadkobiercom. Parlament brytyjski na ten cel zorganizował specjalną loterię, z której dochód pozwolił zgromadzić odpowiednie fundusze. Z pierwotnej siedziby muzeum przeniosło się do nowego budynku w latach 50. XIX wieku. Budynek ten wciąż jest modernizowany i unowocześniany. W 2000 roku na przykład Wielki Dziedziniec przykryto szklanym dachem złożonym z 1656 par unikalnych szklanych tafli. Dzięki temu dziedziniec jest największym zadaszonym placem w Europie. W 250 rocznicę powstania muzeum, w 2003 roku, odbyła się renowacja najstarszego pomieszczenia, Biblioteki Króla, w której otwarto nową wystawę dotyczącą epoki oświecenia.

W zbiorach Muzeum Brytyjskiego znajdują się ogromne kolekcje dzieł egipskich, asyryjskich, etruskich, celtyckich, greckich, orientalnych, a także sztuki krajów islamskich - wszystko zgromadzane w dziesięciu działach.

Muzeum z kolejkami

Kolejki nie są w Stanach Zjednoczonych zbyt powszechnym zjawiskiem. Dlatego ustawieni gęsiego do kasy biletowej Metropolitan Museum w Nowym Jorku zawsze wzbudzają sensację. Amerykanie kochają sztukę, tak samo jak turyści odwiedzający Nowy Jork. Nic więc dziwnego, że lubią odwiedzać jedno z największych muzeów świata i najstarsze w Nowym Jorku, otwarte w 1880 roku. Idea stworzenia ogromnego gmachu powstała zaledwie 14 lat wcześniej w Paryżu, gdzie przebywali zamożni Amerykanie. Muzeum miało szczęście do darczyńców, jak na przykład do prawie nikomu nieznanego właściciela fabryki lokomotyw. Mężczyzna w 1901 roku zapisał placówce zawrotną jak na tamte czasy kwotę pięciu milionów dolarów. Skandal związany z decyzją dyrektora z końca XIX wieku, który otworzył dla zwiedzających muzeum także w niedzielę, także okazał się sukcesem.

Aby zapoznać się ze wszystkimi działami przedstawiającymi zarówno sztukę współczesną, jak i starożytną, reprezentującą wszystkie kontynenty, należałoby spędzić tu kilka tygodni. Jeśli nie mamy tyle czasu, zapewne obejrzymy kolekcję malarstwa europejskiego, szczególnie holenderskiego z dziełami takich mistrzów jak Rembrandt, Vermeer czy Hals. W muzeum znajduje się słynny obraz "Cyprysy" van Gogha czy dzieła Rubensa. Warto również rzucić okiem na malarstwo XX-wieczne, które zajmuje dwa muzealne piętra. Sztuka amerykańska została zgromadzona w dziale American Wing, gdzie możemy zobaczyć między innymi stylowo umeblowane sale z okresu wczesnokolonialnego.

W Pałacu Zimowym

W jednym z najsłynniejszych muzeów na świecie - Ermitażu zajmującym część Pałacu Zimowego w Sankt Petersburgu znajduje się około 2,5 miliona eksponatów. Gdybyśmy choć na minutę chcieli zatrzymać się przy każdym z ich, na zwiedzanie galerii trzeba by poświęcić... siedem, osiem lat. Każdy, kto interesuje się malarstwem czy rzeźbą, powinien obowiązkowo choć na kilka godzin zawitać do tego miejsca. Zgromadzono bowiem wszystko, co na świecie w tych dziedzinach wykonano najlepszego. Aż kręci się w głowie od oglądania dzieł Leonarda da Vinci, Michała Anioła, Rembrandta, Rubensa, Tycjana, El Greco, Moneta, Gauguina, Picassa. Trudno sobie wyobrazić, że rezydencja mieści 1057 pokoi, ma 117 klatek schodowych i 1945 okien.

Muzeum to zawdzięcza swe powstanie Katarzynie II Wielkiej, która zapoczątkowała wielkie zakupy dzieł sztuki z całej Europy. Kolekcję malarstwa XIX- i XX-wiecznego zaś Ermitaż posiada dzięki kupcom i przemysłowcom moskiewskim, którzy zafascynowali byli zupełnie wtedy jeszcze nieznanym w Rosji impresjonizmem. Siergiej Iwanowicz Szczukin i Iwan Abramowicz Morozow kupowali dzieła Cezanne'a, Gauguina, Matisse'a, Picassa. Niezwykle bogate prywatne kolekcje zostały upaństwowione w następstwie rewolucji październikowej i włączone do Muzeum Współczesnej Sztuki Zachodniej. Po II wojnie światowej dzieła wywieziono na Syberię, bo władze Związku Radzieckiego uznały je za przejaw burżuazyjnego, szkodliwego politycznie artyzmu. W Ermitażu można je było oglądać dopiero w latach 60. XX wieku, kilka lat po śmierci Stalina.
Królowie - kolekcjonerzy

Wielowiekowe kolekcjonerstwo królów hiszpańskich przyczyniło się do założenia w 1819 roku Królewskiego Muzeum Malarstwa i rzeźby Prado w Madrycie. Oglądając dzieła tu zgromadzone można dowiedzieć się wiele o samych władcach, o ich upodobaniach i gustach. Dzięki temu, że królowie nie tylko kupowali obrazy i rzeźby, ale także otaczali opieką uzdolnionych twórców, Prado może poszczycić się największymi na świecie zbiorami dzieł takich artystów, jak Hieronymus Bosch, Diego Velazquez czy Francisco Goya. Ogromna liczba obrazów ma charakter dworski. Przedstawia członków dworu, arystokratów, władców uwiecznianych na niekiedy ogromnych płótnach przez słynnych artystów, piastujących funkcje malarzy królewskich. Tycjan na przykład był oficjalnym portrecistą Karola V i dzięki temu dorobił się ogromnego majątku.

W kolekcji muzeum znajdziemy też wiele dzieł religijnych. Wynika to z faktu nie tylko dominującej roli Kościoła w katolickiej Hiszpanii, ale także stąd, że w 1872 roku w skład kolekcji weszły zbiory z muzeum na wyspie Trynidad o charakterze religijnym.
Historia, patriotyzm i nowoczesność

Najmłodsze z polskich muzeów - Muzeum Powstania Warszawskiego otwarte w 2004 roku, cieszy się ogromnym powodzeniem. A to za sprawą połączenia historii, patriotyzmu, bohaterstwa z nowoczesnością. Historia 63-dniowej bitwy, opowiedziana jest na kilku tysiącach metrów kwadratowych stuletniego budynku, który dawniej pełnił funkcję elektrowni tramwajowej. Nie ma tu wartych miliony dzieł sztuki, niewiele jest gablot z eksponatami. Po muzeum prowadzi nas narracja budująca atmosferę tamtych dni. Możemy dotykać eksponatów, odbić na ręcznej prasie numer "Biuletynu Informacyjnego", wejść na wieżę widokową, poznać poprzez fotografie i filmy uczestników zrywu narodowego.