Bogoria ponownie zostanie miastem! Już 1 stycznia 2024 roku

Rząd zaproponował, by od 1 stycznia 2024 roku status miasta uzyskały 34 miejscowości: trzy w kujawsko-pomorskim, trzy w lubelskim, jedna w lubuskim, osiem w łódzkim, jedenaście w mazowieckim, jedna w opolskim, dwie w podkarpackim, jedna w śląskim, dwie w świętokrzyskim i dwie w wielkopolskim.

Dwa nowe miasta w Świętokrzyskiem to Bogoria w powiecie staszowskim i Gowarczów w powiecie koneckim.

Zobaczcie galerię zdjęć z Bogorii

Bogoria w latach 1616–1869 była samodzielnym miastem. W 1827 roku jako miasto prywatne Królestwa Kongresowego należała do powiatu staszowskiego, obwodu sandomierskiego województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego., od 1998 w Świętokrzyskiem,

Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedziby władz gminy trafił do opiniowania między innymi przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. Zgodnie z propozycją rządu od 1 stycznia 2024 roku status miasta mają uzyskać 34 miejscowości.
Więcej informacji na naszej stronie.

Pierwsze wzmianki o Bogorii pochodzą z czasów, kiedy wieś była częścią składową dóbr należących do rodu Bogoriów ze Skotnik. W 1578 roku wieś miała 7 łanów i była zamieszkiwana przez 7 kmieci, 2 zagrodników, 3 komorników oraz 6 ubogich. W 1616 roku Krzysztof Bogoria Podłęcki założył miasto na podstawie przywileju lokacyjnego wydanego przez króla Zygmunta III Wazę. Nowo założone miasto otrzymało nazwę od herbu założyciela "Bogoria". Podłęcki wybudował również ratusz oraz ustanowił cechy. W 1620 roku zbudował drewniany kościół oraz klasztor, do którego sprowadził kanoników regularnych, zwanych popularnie markami. Przy kościele był również szpital.

W 1827 roku Bogoria liczyła 73 domy i była zamieszkiwana przez 425 osób. Natomiast w 1859 w mieście było 69 domów i 612 mieszkańców. W 1869 roku Bogoria, jak większość miasteczek w zaborze rosyjskim utraciła prawa miejskie.

W czasie I wojny światowej Austriacy w latach 1915–1917 wybudowali linię kolei wąskotorowej, w której Bogoria była stacją węzłową. Osada otrzymała dzięki temu bezpośrednie połączenie kolejowe ze Szczucinem, Jachimowicami, Jędrzejowem i Włostowem. W okresie międzywojennym kolejka stanowiła źródło zatrudnienia dla większości mieszkańców osady.

W 1921 roku osada liczyła 141 domów oraz 1185 mieszkańców, w tym 450 Żydów W osadzie była czteroklasowa Publiczna Szkoła Powszechna, Urząd Pocztowy, posterunek Policji Państwowej, Ochotnicza Straż Pożarna.

W czasie II wojny światowej w okolicy miało miejsce wiele akcji zbrojnych partyzantów z oddziału Jędrusiów. W sierpniu 1944 w czasie walk na przyczółku baranowsko-sandomierskim, osada została zniszczona w około 95 procentach, głównie wskutek niemieckich bombardowań.

Obecnie w Bogorii mieszka około 1050 osób.

Zobaczcie galerię zdjęć z Bogorii

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu, „do ministra właściwego do spraw administracji publicznej wpłynęło 50 wniosków organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego stopnia gminnego, dotyczących ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedziby władz gminy”. W gminach ubiegających się o zmiany dotyczące granic lub statusu miejscowości przeprowadzono konsultacje, w których większość mieszkańców poparła projekt. We wnioskach o nadanie miejscowościom statusu miasta, lokalne władze podnosiły argument dotyczący istniejących już miejskich cech funkcjonalno-przestrzennych. Większość miejscowości aspirujących do statusu miasta wcześniej posiadała prawa miejskie, które utraciła, najczęściej w wyniku represji po Powstaniu Styczniowym.