Lekkoatletyka. „Z notatnika naszego wysłannika”: Syzyfowe prace - znak czasu. Współczesny sport nie znosi żadnych kompromisów

Bez wątpienia, sport stwarza liczne sytuacje, w których ujawniają się negatywne cechy człowieka. Ot, grupa trenująca chód sportowy. Jak każda grupa, tworzy system powiązanych ze sobą elementów, które oddziałują na siebie i stanowią coś więcej niż tylko prostą sumę swoich części. System ma swoją hierarchię, strukturę, charakteryzuje go zróżnicowanie, ale i zdolność do rozwoju. Niezależnie od tego, czy bierzemy pod uwagę grupę młodych sportowców, czy też starszych, fazy rozwoju takiej grupy kształtują się podobnie. Lider - w tym przypadku Korzeniowski Robert - to typowy samiec alfa. Lubi dominować, rzadko chodzi na kompromisy. Ma jasno określone cele. Z pewnością nie lubi się podporządkowywać. Każdy, kto podejmuje z nim współpracę, musi o tym pamiętać. Jeżeli zapomina, traci zdolność do podejmowania ryzyka. I afront gotowy. Obelgi, znieważania, wyzwiska. Polskie piekiełko. Typowy obraz z życia elit sportowych.

No, ale wracajmy do naszych orłów, sokołów. Rzecz jasna lekkoatletycznych. Fakty. Po kolei. Najpierw Budapeszt i „dorosłe” mistrzostwa świata - dwa medale to najsłabszy wynik od 12 lat, a 31 punktów to najgorszy wynik reprezentacji Polski w XXI wieku! Nowicki Wojciech zdobył srebro mając 34 lata i 179 dni. W historii polskich startów na tej rangi imprezie był tylko jeden starszy medalista... Korzeniowski Robert (w 2003 roku zdobył złoto w chodzie na 50 km, mając 35 lat i 28 dni).

Tydzień wcześniej, mistyczna Jerozolima i mistrzostwa Europy juniorów - pięć medali to najmniejszy dorobek Polaków od 20 lat! Za Czechami i Szwajcarami… Gdyby nie Zakrzewski Marek - katastrofa. A przecież dzisiaj wiemy, że podopieczny Czubaka Tomka już zaczyna mieć problemy zdrowotne.

I ostatnie rozczarowanie sezonu - mistrzostwa Europy w kategorii wiekowej do lat 23. Ledwie dwa krążki wywalczone w Espoo to najgorszy wynik polskich sportowców w młodzieżowych zmaganiach na Starym Kontynencie nie tylko w XXI wieku, ale w całej historii rozgrywanych od 1997 roku zawodów. I nawet gdyby w mieście potentata na rynku telefonów komórkowych, wystartowała i zdobyła medal Skrzyszowska Pia, nie poprawiłoby to ogólnego obrazu wyłaniającego się z tej imprezy. Są fajne chłopaki - Bogaczyński Igor, Szwed Maksymilian, Gawenda Michał… Ale ilu już takich było, ilu takich przepadło? Współczesny sport nie znosi żadnych kompromisów - to rywalizacja o wynik, sławę, dobra materialne. To nic, że trening to praca bezcelowa, bezsensowna, nieprzynosząca efektów, wręcz syzyfowa.
Piękna jest ta nasza lekkoatletyka, naprawdę piękna.