Nie żyje Mariusz Bilewski, utytułowany kolarz grupy Cyclo Korona Kielce, reprezentant Polski, medalista mistrzostw kraju. Miał 53 lata

-We wtorek wieczorem dostałem wiadomość od rodziny, że Mariusz nie żyje. Jestem wstrząśnięty, nie mogę sobie z tym poradzić. Z Mariuszem znaliśmy się wiele lat, przyjaźniliśmy się. To był wspaniały człowiek, bardzo dobry, wrażliwy. Tyle w życiu przeszedł... Widzieliśmy się w Wielką Sobotę, rozmawialiśmy o kolejnych startach, o Mistrzostwach Świata Głuchych i Niedosłyszących, które będą w Kielcach i Masłowie. Tak bardzo chciał zdobyć medal...Już go nie zdobędzie.. Jestem w szoku, nie mogę się z tym pogodzić. Mariusz mówił, ze jedzie na święta do rodziny pod Opatów, mieliśmy się spotkać po świętach...Już się nie spotkamy

- mówił łamiącym się głosem Kazimierz Stafiej, były utytułowany kolarz, przyjaciel Mariusza Bilewskiego.

Mariusz Bilewski urodził się 8 marca 1971 roku, ostatnio mieszkał w Kielcach, a wcześniej w Koszycach w gminie Wojciechowice, w powiecie opatowskim. To utytułowany kolarz, który w wyniku poważnego wypadku podczas Wyścigu Solidarności i Olimpijczyków w 1998 roku zmuszony był przerwać swoją karierę. Przez następne lata walczył o odzyskanie zdrowia i nie powrócił już do kontynuowania profesjonalnej kariery, ale jeździł na rowerze amatorsko. Jednym ze skutków wypadku była duża utrata słuchu.

Kilka lat temu po rozmowach z zarządem Klubu Cyclo Korona Kielce, popularny „Warga” wznowił treningi i dołączył do kadry Polskiego Związku Sportu Niesłyszących w kolarstwie. Mariusz Bilewski podczas swojej kariery reprezentował następujące kluby: od 1986 do 1994 roku Koronę Kielce, Krupiński Abpol Suszec, Pekaes Warszawa, Mat Jelcz Laskowice.

W ostatnich latach Mariusza Bilewskiego można było zobaczyć w peletonie...Majówki Rowerowej, której pomysłodawcą jest ksiądz biskup Marian Florczyk z diecezji kieleckiej. Mariusz startował w niej z innymi znanymi kolarzami, między innymi Zbigniewem Piątkiem, Tomaszem Brożyną, Kazimierzem Stafiejem, Łukaszem Dudałą.

Mariusz Bilewski przed wypadkiem odniósł wiele sukcesów. W 1988 był mistrzem Polski juniorów młodszych w jeździe parami, w 1991 roku górskim mistrzem Polski orlików, zajął też drugie miejsce indywidualnie, a pierwsze drużynowo w Tour de Pologne oraz pierwsze miejsce w Grand Prix Lugano w jeździe parami z Tomaszem Brożyną. W 1992 został mistrzem Polski w jeździe drużynowej, w 1993 roku wicemistrzem Polski w jeździe drużynowej, w 1994 roku mistrzem Polski w jeździe drużynowej. W 1998 roku odniósł dwa zwycięstwa na wyścigach we Francji. W 1998 roku podczas Wyścigu Solidarności i Olimpijczyków, na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi miał wypadek. Jego stan był ciężki, przez 18 dni był nieprzytomny, lekarze walczyli o jego życie. Odzyskał przytomność, powoli wracał do zdrowia, a w 2000 roku dostał zgodę lekarzy na uprawianie sportu. Ostatnio był w kadrze Polski osób niedosłyszących, startował w barwach reprezentacji na XXIV Letnich Igrzyskach Głuchych w Caxias do Sul w Brazylii. Odszedł w wieku 53 lat. To wielka strata dla środowiska sportowego Kielc i województwa świętokrzyskiego.