Remont bogoryjskiej kapliczki z cudownym źródełkiem. Utwardzono teren i zamontowano oświetlenie

Kapliczka z cudownym źródełkiem w Bogorii stanowi bardzo ważne miejsce na mapie tej miejscowości. To nie tylko miejsce kultu, znane ze szczególnych łask, ale również bardzo ważny element tożsamości lokalnej dla mieszkańców. Od dłuższego czasu miejsce pozostawało zaniedbane, ale w końcu ruszyły tutaj pierwsze prace. Na potrzebę renowacji tego miejsca szczególnie uwagę zwracali mieszkańcy gminy Bogoria, głównie seniorzy.

- Bodźcem do przyśpieszenia prac było spotkanie z radnymi Klubu Radnych „Mamy Mniejszość”, którzy zaoferowali pomoc w remoncie z środków prywatnych, gdyż działka nie jest własnością gminy. 31 marca wraz ze wspomnianą grupą radnych oraz Zastępcą Wójta Lidią Zamiela spotkaliśmy się na gruncie z właścicielem działki, na którym kapliczka jest usytuowana. Na terenie obecny był także geodeta, którego zadaniem było wyznaczenie terenu w bezpośrednim sąsiedztwie kapliczki, na którym wykonane zostaną prace remontowe - powiedział wójt gminy Bogoria Marcin Adamczyk

Remont ruszył na początku kwietnia. Utwardzony został teren i zamontowane zostało oświetlenie. Powstało w ten sposób miejsce dla pielgrzymów, którzy nie będą już musieli stać na jezdni. Wewnątrz kapliczki został poprawiony wystrój, przez dodanie nowych kwiatów, a na zewnątrz wbito tablicę informującą o historii bogoryjskiej kapliczki.

- Bardzo dziękuję wszystkim osobom, które pomogły nam w tym dziele, radnym z Klubu Radnych „Mamy Mniejszość” oraz wszystkim osobom wykonującym prace w terenie – firmie EUROBUDOWA, Grupie PBI oraz Usługi Elektryczne Andrzej Pietrzyk. Wspólnym wysiłkiem sprawiliśmy, że to wyjątkowe miejsce będzie od teraz świeciło nowym blaskiem - dodał wójt.

Kapliczka z Bogorii zamiast podłogi ma betonową posadzkę z ocembrowanym otworem kamiennym, z którego płynie krystalicznie czysta woda. Na temat źródełka powstały różne legendy, a najpopularniejsza, która przekazywana jest z pokolenia na pokolenie od bardzo dawnych czasów opowiada o chłopie, który to w noc z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek, wybrał się wołami po drzewo do lasu. Wracając przed wschodem słońca, jego woły padły na kolana i nie chciały ruszyć się dalej. Początkowo myślał, że zwierzęta ugrzęzły w piachu. Po zejściu z wozu, chłop zauważył, że w miejscu uklęknięcia wołów jest źródełko. Myślał, że zwierzęta zatrzymały się, aby się napoić. Mężczyzna zauważył leżący krzyż z wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego. Przypomniał sobie, że dziś jest Wielki Piątek, a on dopuścił się takiego występku w dzień święty. Klęknął przed krzyżem i długo się modlił. Przyrzekł, że w tym miejscu wybuduje kapliczkę. Następnie obmywał oczy wodą ze źródełka. Wkopał krzyż i odjechał. Od okolicznych mieszkańców usłyszał, że kapliczka jest cudowna. Przed śmiercią, opowiedział o tej sytuacji żonie, prosząc, aby nikomu jej nie powtarzała. Jednak kobieta podzieliła się informacją ze swoimi dziećmi i w taki oto sposób wiedza została przekazana z pokolenia na pokolenie.

Właśnie od tej historii zrodził się zwyczaj, który w Bogorii kultywowany jest po dziś dzień. Każdej nocy w Wielki Czwartek mieszkańcy Bogorii niosący świece i latarki udają się do kapliczki całymi rodzinami. Według legendy w kapliczce najlepiej jest się zjawić około północy ponieważ wtedy woda ma największą moc uzdrawiania. Po wejściu do środka należy ucałować krucyfiks z 1873 roku i nabrać wody ze źródełka, którą już na zewnątrz obmywamy twarz, ręce, nogi, gardło oraz inne miejsca na ciele dotknięte chorobami. W oczekiwaniu na wejście do kaplicy ludzie modlą się i śpiewają wielkopostne pieśni. U stóp ukrzyżowanego Jezusa mieszkańcy zostawiają zapalone świece i zabierają wodę dla tych członków rodziny, którzy sami nie mogli się wybrać do kapliczki. Oni obmywają się nią jednak dopiero w Wielki Piątek rano. Obmycie się wodą ze źródełka ma gwarantować zdrowie przez cały rok.