Fiskus już czeka na Twój podatek

Podatki płacone przez Polaków pracujących za granicą wzbudzają wiele emocji i uzasadnionego żalu. A ich wysokość zależy od tego, jaka umowa obowiązuje między Polską a krajem, w którym ciężko pracowaliśmy.

Na początek dobra informacja dla wracających z Wielkiej Brytanii. Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawarta między tym krajem i Polską, gwarantuje osobom rozliczającym się za 2007 rok, że obejmie ich metoda wyłączenia z progresją. Cóż to za metoda?

Jak to się oblicza?

Najpierw metoda wyłączenia z progresją. Zakładamy że dochód uzyskany w Polsce to 20 tysięcy zł, a dochód uzyskany za granicą to 30 tysięcy zł. Razem daje to 50 tysięcy zł. Podatek polski według skali podatkowej od 50 tysięcy zł to 9.652,91 zł, a więc 19,31 procent z 50 tysięcy. I właśnie te 19,31 procent trzeba zastosować do obliczenia podatku należnego w Polsce. Obliczymy go mnożąc 19,31 procent x 20 tysięcy zł. Da to 3862 zł podatku (minus zaliczki pobrane w Polsce)
Teraz metoda proporcjonalnego odliczenia. Dochód uzyskany w Polsce to 30 tysięcy zł, za granicą 20 tysięcy zł. Razem to 50 tysięcy zł. Podatek zapłacony za granicą na potrzeby naszego przykładu to 5 tysięcy zł. Podatek polski według skali podatkowej od 50 tysięcy zł to 9652,91zł. Teraz liczymy podatek zagraniczny do odliczenia od podatku polskiego, według wzoru: podatek polski x dochód zagraniczny / sumę uzyskanych dochodów. Czyli w naszym przykładzie: 9652,91x 20 000/50 000 = 3861,16 zł. Podatek do zapłacenia w Polsce wyniesie więc 9652,91- 3861,16 = 5791,75 zł (minus zaliczki pobrane w Polsce).

Wyłączenie z progresją

Metoda wyłączenia z progresją działa stosunkowo prosto. Zgodnie z nią dochód uzyskany w innym kraju i tam opodatkowany (na przykład w Wielkiej Brytanii) jest w Polsce zwolniony od podatku. Będzie natomiast wzięty pod uwagę przy obliczaniu stawki podatkowej, według której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć podatek od dochodów uzyskanych w Polsce. Czyli do ustalenia stawki podatku od dochodu osiągniętego w Polsce sumuje się dochody: uzyskany za granicą + uzyskany w Polsce.

Warto pamiętać, że przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją, podatnik nie ma obowiązek składania zeznania rocznego, jeżeli w ciągu poprzedniego roku nie uzyskał dochodów w Polsce. Chyba że będzie chciał rozliczyć się łącznie z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Metodę wyłączenia z progresją przewidują między innymi umowy zawarte przez Polskę z: Albanią, Chinami, Chorwacją, Cyprem, Czechami, Estonią, Francją, Grecją, Indonezją, Irlandią, Japonią, Kanadą, Kuwejtem, Litwą, Łotwą, Niemcami, Portugalią, Republiką Południowej Afryki, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwecją, Tunezją, Turcją, Ukrainą, Wielką Brytanią i Północną Irlandią oraz Włochami.

Odliczenie proporcjonalne

To metoda dużo mniej korzystna, bo według niej dochód osiągany za granicą jest zawsze opodatkowany w Polsce, tyle że od podatku płaconego w Polsce odlicza się ten zapłacony za granicą. Odliczenie to jednak możliwe jest tylko do wysokości podatku, przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Co więcej, metoda przewiduje, że Polak pracujący czasowo za granicą, na przykład w Holandii, musi wykazać w zeznaniu rocznym dochód uzyskany za granicą, nawet jeśli w Polsce nie zarobił w 2007 roku ani złotówki. Metodę odliczenia proporcjonalnego dotyczy osób, które pracowały w 2007 roku miedzy innymi w: Austrii, Belgii, Danii, Finlandii, Holandii, Kazachstanie, Rosji oraz w Stanach Zjednoczonych.