Sytuacja szpitala spędza mi sen z powiek - przyznaje starosta włoszczowski Jerzy Suliga

Jak Pan podsumuje wtorkowe, burzliwe obrady Komisji Zdrowia?
Temat Zespołu Opieki Zdrowotnej we Włoszczowie zawsze wzbudzał emocje dlatego, że jest bardzo ważny dla nas wszystkich, bez względu na przynależność partyjną. Burzliwa dyskusja na Komisji Zdrowia była tego dowodem. Padały tam różne głosy, ale w mojej ocenie były one wyrazem troski o losy naszego szpitala. Spojrzenie radnych jest różne, ale cel jest wspólny - trzeba ratować szpital.

Czy dyrektor Maciej Juszczyk ma przyzwolenie Zarządu Powiatu na podejmowanie wszystkich działań, nawet najbardziej radykalnych?
Dyrektor ma przyzwolenie, ale pod pewnymi warunkami. Muszą być one poparte argumentami ekonomicznymi i nie mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie szpitala. Zobowiązaliśmy dyrektora do podejmowania takich działań, których skutki społeczne będą jak najmniejsze. Dyrektor nie tylko musi szukać oszczędności, ale również pieniędzy zewnętrznych dla szpitala.

Zapewne nie obędzie się bez zwolnień. Jak liczną grupę pracowników obejmą?
Na chwilę obecną nie ma określonej liczby osób, które mogą stracić pracę. Dyrektor wspominał o sporej grupie osób, które nabyły świadczenia emerytalne, co wcale nie oznacza, że wszyscy emeryci zostaną zwolnieni. Przewidujemy też inne możliwości ich wykorzystania. To trudna decyzja, ale obecnie nie ma innego rozwiązania.

Boi się Pan prywatyzacji bądź wydzierżawienia szpitala przez podmiot prywatny?
To mi spędza sen z powiek. Nie chciałbym, żeby za mojej kadencji, jako starosty, szpital został sprywatyzowany. Proszę pracowników ZOZ-u i społeczeństwo o zrozumienie. Działania, które podejmujemy, są działaniami ostatniej szansy. Chcielibyśmy, żeby ten szpital funkcjonował jako jednostka publiczna, ale nie da się przeprowadzić reformy „bezboleśnie”.
Dziękuję za rozmowę.