Piękna uroczystość w parafii świętego Wojciecha w Kielcach. Biskup Marian Florczyk odprawił mszę świętą, a później było wspólne świętowanie

Pomysłodawcę Diecezjalnego Dnia Babci i Dziadka był ksiądz biskup Marian Florczyk. On też przewodniczył uroczystej mszy świętej, a razem z nim koncelebrowali ją między innymi proboszcz parafii świętego Wojciecha w Kielcach - ksiądz Mirosław Cisowski i ksiądz Łukasz Zygmunt, rzecznik prasowy diecezji kieleckiej. Piękną oprawę muzyczną zapewniła schola "Laetitia" z parafii świętego Wojciecha, którą prowadzą pani Marta i pan Piotr.

Ksiądz biskup Marian Florczyk podkreślił, jak ważną rolę w życiu każdego z nas odgrywają babcie i dziadkowie.
Wiele ciepłych słów zostało wypowiedzianych wczoraj i dziś o babci i dziadku. To chleb posmarowany przez babcię smakował jakoś inaczej, był lepszy. Guz nabity, a potem dotknięty dłonią babci przestawał boleć. Łzy przestawały płynąć i szloch się uciszał, gdy babcia brała na kolana i tuliła do siebie szepcząc troskliwym głosem: „nie płacz, będzie dobrze”. I jakoś cieplej brzmiały jej ostrzeżenia: „nie rób tego, tak nie wolno”. To babcia niejednego wnuka uczyła znaku krzyża i wskazywała na obraz święty wiszący na ścianie. Ale też i z całą mądrością uczyła jak żyć, czego unikać, by być dobrym dzieckiem, a potem dorosłym człowiekiem. Dzięki babci już 13 nie jest pechowa, a wręcz przeciwnie - przybrała barwę szczęścia. Szczególnie wtedy, kiedy jest 13. emerytura. Okazuje się, że życie babci to ciągłe życie dla kogoś. Dla kogoś bliskiego, kochanego. Najpierw dla dzieci, potem dla wnuków. Ciągła troska o kogoś. Taki obraz babci i dziadka wielu z nas nosi w swojej pamięci i w sercu. Dziś wprowadzają mnie w stan zmartwienia słowa niejednej babci: „nie mam dla kogo żyć”. Nie mam, bo „jestem sama, samotna, opuszczona”. Różne są powody takiej samotności i opuszczenia. Nie czas na szczegółową analizę. Najbliżsi opuszczają dom i wyjeżdżają. Niektórych zabrała śmierć pozostawiając pusty dom z babcią. Jesteśmy społeczeństwem starzejącym się. A więc przewaga ludzi starszych. Starszy wiek to najczęściej samotność, to ubytek sił i nasilenie chorób. To wszystko w przeżywanej samotności niesie lęk, smutek, tęsknotę za człowiekiem, która przeradza się niekiedy w depresję. Nie przesadzam! Dane statystyczne mówią o wymieraniu wiosek i miast, parafii i szkół. Zatem winniśmy robić wszystko, by babcie, dziadkowie nie byli zostawieni w samotności, na pastwę smutnego losu

- mówił w homilii biskup Marian Florczyk.

Podkreślił również, że starość też ma sens i piękno, a babciom i dziadkom, naszym "nauczycielom mądrości", należą się szacunek i miłość.

-Babcia, dziadek w wychowaniu pokoleń są bardzo potrzebni. Są potrzebni i powinni być kochani. Powinni być otoczeni wdzięcznością i szacunkiem. Nie powinni być dla najbliższych zwiędłym kwiatem. Są potrzebni, by młody człowiek mógł w swoim wieku przybierać barwę pięknego kwiatu, pięknego człowieczeństwa. W „Liście do osób w podeszłym wieku święty Jan Paweł II pisał, że w starszym człowieku widzi nauczyciela mądrości. Mądrość ludzka nie jest samą inteligencją. Mądrość zdobywa się również przez doświadczenia życia i refleksję nad życiem. Mądrość to przede wszystkim zdolność rozróżnienia zła od dobra. Mądrość to szacunek do samego życia, jako do największego skarbu. Mądrość to traktowanie życia, jako wielkiego daru udzielonego przez Boga. Mądrość życie czyni pięknym, szczęśliwym. Mądrość świat czyni pięknym ogrodem ludzkim, ożywianym promieniami Boga samego. W przeszłości tę mądrość przekazywali światu babcie i dziadkowie. Wraz z tą mądrością życia przekazywali wiarę. Jan Paweł II te zasoby mądrości porównuje do wielkiej „biblioteki”

- mówił dalej w homilii ksiądz biskup.

Na zakończenie złożył babciom, dziadkom i wszystkim osobom starszym życzenia. - Chcę Wam też podziękować za tę mądrość. Niektórym podziękować za stanowczość w przekazywaniu tej mądrości. Jesteście światu, Polsce i najbliższym bardzo potrzebni. Potrzebni, by życie nabrało wartości, by zachwycało pięknem dobra, zgody, życzliwości, pokojem w rodzinach i w świecie. Przekazujcie młodym wartości, które ogród ludzki będą czynić pięknym. Ogród, w którym Wasi wnukowie odnajdą sens życia i Jezusa, który temu życia nadaje sens. Niech Bóg Wam błogosławi, pociesza i podtrzymuje nadzieję - zakończył piękną homilię ksiądz biskup Marian Florczyk.

A po mszy świętej odbyło się wspólne świętowanie. Dzieci złożyły życzenia babciom i dziadkom, swoimi odczuciami podzieliła się pani Swietłana z Ukrainy, która też jest babcią, schola "Laetitia" zaśpiewała polskie kolędy. Nie zabrakło też słodyczy, o które zadbał ksiądz proboszcz Mirosław Cisowski. Na zakończenie ksiądz biskup udzielił dzieciom specjalnego błogosławieństwa.